علائم جوش بلوغ در بیشتر اوقات در صورت، گردن، سینه، بازو، شانه و پشت بدن خود را نشان می دهند. 
 

مقدمه

یکی از مشکلاتی که نوجوانان در دوران بلوغ خود آن را تجربه می کنند، آکنه یا جوش های بلوغ است، که یک عارضه پوستی شایع در این دوران می باشد که به شکل نقطه های ملتهب روی صورت و یا دیگر بخش‌های بدن خود را ظاهر می کند. این التهابات پوستی از سن ۱۲ تا ۱۵ سالگی شروع شده و در سن ۱۹ یا ۲۰ سالگی فروکش می کند. که در پسران بسیار بیشتر از دختران رخ می دهد، اما با تمام این شرایط باز هم می توان آن را کنترل نمود. 
 

آکنه یا جوش بلوغ

در سن نوجوانی به دلیل ترشح و رشد هورمون ها غده های چربی توسط پیاز مو افزایش پیدا می کند و همین عامل بروز آکنه یا جوش بر روی پوست نوجوانان می‌شود. آغشته کردن پوست به مواد چرب روغن یا مواد شیمیایی و آرایشی باعث می‌شود که این جوش ها یا آکنه تشدید شده و اثرات جبران ناپذیری بر روی پوست بگذارند. در این دوران باکتری های ست پوست به دام چربی ها افتاده و در آنجا شروع به تکثیر می کنند، که نتیجه آن التهابات پوستی و ظاهر شدن جوش بر روی سطح پوست می باشد. 

* علائم در بیشتر اوقات در صورت، گردن، سینه، بازو، شانه و پشت بدن خود را نشان می دهند. 
* جوش های برآمده و قرمز رنگ کوچک یا جوش های هم سطح با پوست اما قرمز. 
* جوش های سفید و ملتهب و دردناک به همراه چرک. 
* جوش های سرسیاه به شکل نقطه ای ریز ولی به همراه توده هایی از چربی زیر پوستی. 
* لکه های تیره در محل جوش هایی که از بین رفته اند. 
* گاهی این جوش ها بسیار درآمده و ملتهب هستند و اگر توسط شخص دستکاری شده و تخلیه شود، می تواند به شکل شیار یا حفره های توخالی بر سطح پوست ظاهر شود که جای آنها ممکن است یک عمر باقی بماند. 
 

راه های درمان جوش آکنه

- امام رضا (ع) انار را میوه‌ای می‌دانند که برای آوردن فرزندانی سالم توصیه می‌کنند و می‌فرماید که انار فرزند را زیبا می‌گرداند . انار یک تصفیه‌کننده خون بوده و برای کبد بسیار مناسب است. به این دلیل از قدیم خوردن این میوه برای شفافیت پوست توصیه می‌شده است. [1] 

- از ترکیبات اشاره شده استفاده کرده و آن را شبها روی موضع قرار دهید: آب دم کرده رازیانه ،آب جعفری، گلاب، روغن سیاه دانه، پودر جوانه گندم و عسل همه را با هم مخلوط کرده تا خمیر شکل شود. سپس آن را روی موضع قرار دهیم و باند پیچی کنید.

- امام رضا (علیه‌السلام) در جایی دیگر به خواص روغن زیتون اشاره نموده و چنین می‌فرمایند: روغن زیتون غذای خوبی است، دهان را خوش‌بو و بلغم را برطرف می‌سازد، رنگ صورت را صفا و طراوت می‌بخشد، اعصاب را تقویت کرده، بیماری و درد و ضعف را از میان می‌برد و آتش خشم را فرو می‌نشاند.[2] 

- برای ضدعفونی کردن و از بین بردن باکتری های سطح پوست می توانید آن را با ترکیبی از آب و سرکه طبیعی انگور شستشو دهید و بعد با پیاز آن را ماساژ داده تا کاملاً میکروب های سطح پوست از بین برود. 

- یک عدد پیاز را در فویل بپیچید و روی حرارت قرار دهید تا بپزد. سپس آن را نصف کرده و روزی چند بار روی موضع بمالید. [3] 

- ترکیب جادویی بابونه و بومادران به همراه رازیانه و گزنه را شما می تونید با بخور دادن آنها جوش های سربسته را در عرض ده دقیقه از بین ببرید و آنها را با فشار ملایم کاملا تخلیه کنید. سپس با آب سرد صورت را بشویید تا منافذ پوست آن کاملاً بسته شود. 

- حجامت های فصلی نیز می توانند به سلامت پوست تاثیر بگذارد. چرا که خون ها و میکروب های آلوده در بدن به وسیله حجامت تخلیه می شود. 

- استفاده از ماسک دارچین و عسل برای ضدعفونی کردن پوست و از بین بردن جوش های چرکی آن بسیار موثر است. چرا که عسل تاثیری هم مانند آنتی بیوتیک را برای پوست عمل می کند و باعث از بین رفتن لکه های پوستی و ترمیم زخم های سطحی پوست میشود. 

- استفاده از مواد پروتئینی برای تقویت پوست و مو از بین بردن آکنه و جوش های آن بسیار مفید می باشد. یکی از ماسک های پروتئینی که میتوانید در سطح پوست استفاده کنید سفیده تخم مرغ ست. 

- پوست موز یکی از دیگر مواد برای از بین بردن لکه ها و جای جوش بر روی پوست می باشد. زمانی که موز را پوست کنده اید، پوست آن را به شکل دایره ای روی صورت خود ماساژ داده و اجازه دهید تا چند دقیقه بماند سپس با آب گرم شسته و خشک کنید. 

- حتماً شنیده‌اید که ژل آلوئه ورا یکی از از ژل‌های طبیعی مفید برای درمان جوش، زخم یا سوختگی سطحی پوست می باشد. بله درست است، ژل علاوه بر خاصیت ضد جوش بودنش، ضد تورم و التهابات، لکه های پوستی نیز می باشد. 

پی نوشت:
[1] أحمد بن محمد بن خالد البرقى، المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 546
[2] بحارالانوار، جلد 66، صفحه 183 . قال رضا علیه السلام: نعم الطّعام الزّیت یطیّب النّکهة و یذهب بالبلغم و یصفّی اللّون و یشدّ العصب و یذهب بالوصب و یطفیء الغضب؛
[3] سید هادی فاطمی، بیماری های کودکان، قم: شهید کاظمی، 1396، صفحه 203.